XIX asrning 60-70 yillarida Farg‘ona vodiysidagi o‘z davri uchun ulkan inshoot hisoblangan Qo‘qon xonligining so‘nggi davrida, ya’ni 1868-1871 yillarda qurilgan Ulug‘nahr arig‘i ba’zi olimlarning ta’kidlashicha, Farg‘ona vodiysidagi eng katta.
Qo‘qon xonligida sug‘orish inshootlarini barpo qilishning ma’lum tartib-qoidalari mavjud bo‘lgan. Sug‘orish tarmoqlari va uni qurish ishlari ikki guruhga ajratilgan. Birinchi guruhga hajm jihatdan kichik sug‘orish tarmoqlari kiritilib, ularni qurishda.
1820 yili Marg‘ilon yerlarini sug‘orish uchun Shahrixonsoydan uzunligi sakkiz chaqirim bo‘lgan Ustambog‘ arig‘i, Guratepa va Momoxon mavzelarini sug‘orish uchun Eshonbobo arig’i chiqarildi.
